fonda, ara beni öptüm seni seni çok özledim deli gibi'yi oya-bora benim için söylüyor.
Bu aralar bütün şarkılardan, filmlerden, dizilerden, olaylardan, hatta utanmasam nefes alış verişten bile hayallere dalacağım... Çok fena bir canlıya dönüştüm. Kendime gereksiz yere yaptığım şeyler zihnimi kurcalarken zaman hızlıca geçip gidiyor. Bak neredeyse 1 aydır yeni işimde çalışıyorum.Aklım hep daha kolay ve daha iyisini istiyor. Hadi onu anladım diyelim de bu kalbim niye böyle dellendi, zor ve daha iyi-ilginç-eğlenceli-keşfi zor olanı istiyor? Hiç bir fikrim yok... Bu aralar kendimle didişmekten dış dünyaya çok fazla enerji harcamıyorum. Bu yazıyı 07.45 K-B vapurunun nadiren oturduğum giriş katından yazarken bile kendimi kaptıramıyorum kağıda-kaleme. Sürekli olarak taciz sinyalleri alıyorum zihnimden.
Çok yazmak istediği bir kaç şey var ama içime atıp kaçıyorum. Kendimden bile kaçmaya-mücadele etmeye başladıysam durum gerçekten vahim ve bu sefer çok ciddiyim...
Ahahah nedense veda mektubu kıvamında yazdığım bu gereksiz yazıya veda etmem gerektiğini düşünüp haydar paşa'ya el sallarken bugün havanın rengi ve kokusu güzel umarım günümde iyi geçer deyip gidiyorum...
Kapanış müziğimiz yine oya-bora'dan geliyor "biz dünyayı çok sevdik ölüm bizden uzak olsun aşık olduk yüreklendik sevda bizden yana dursun" ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder